Nasuwa sie pytanie: od kiedy są ministranci ?

Odpowiedź na to pytanie jest właściwie bardzo prosta: od kiedy w ogóle istnieją nabożeństwa. W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni – potomkowie Lewiego. Lewici pomagali kapłanom z rodu Aarona przy składaniu rozmaitych ofiar Mogli to robić tylko mężczyźni. W Ewangelii świętego Łukasza czytamy, że któregoś dnia Jezus zwinął Księgę Izajasza, podał ją słudze i usiadł. Było to w szabat, w murach Nazaretańskiej synagogi.

W powstającym Kościele apostołowie bardzo szybko przekonali się, że nie ze wszystkim dają sobie radę. Potrzebowali kogoś do posługiwania wiernym. Wybrali więc siedmiu pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami.

Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, gdy zaczęto budować kościoły, powstawały też nowe rodzaje służby podczas nabożeństw. Wszystko, co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty. Przede wszystkim potrzeba było chłopców, ze względu na ich mocne i dźwięczne głosy. Dlatego chłopcy jako pierwsi zostali lektorami i kantorami. Z czasem gdy Kościół dynamicznie rozszerzał się w północnej Europie, rozwijał szereg kolejnych posług, pozostała jednak służba ministranta i kościelnego. To, co wcześniej należało do różnych osób, przejęły teraz grupy ministranckie; była to służba przy księgach, przynoszenie darów, noszenie świec, przygotowanie kadzidła, noszenie krzyża i chorągwi, zbieranie darów itd. Ministranci uczyli się na pamięć łacińskich tekstów Mszy Świętej, które odmawiali na przemian z prezbiterem.

Sobór Watykański II przyniósł nam reformę liturgiczną. Dzięki niej wrócono do pierwotnej tradycji. Ponownie mamy w Kościele rozmaite rodzaje posługi: lektorów czytających teksty Pisma Świętego, wiernych przynoszących do ołtarza chleb i wino lub czytających modlitwę powszechną, kantorów i innych. Wielu uważało, że nadszedł schyłek ministrantury, zwłaszcza że odpadła konieczność posługiwania się łaciną. Na szczęście mylili się. Tak jak dawniej, tak i obecnie ministranci są bardzo potrzebni do posługiwania w czasie liturgii. Każda wspólnota Kościoła powinna troszczyć się o formację liturgiczną chłopców, aby nauczyć ich, jak się nosi krzyż i świece oraz jak należy obchodzić się z kadzidłem. Starszych chłopców formować do właściwego przekazu Bożego Słowa podczas zgromadzenia liturgicznego. Służba Liturgiczna Ołtarza w ciągu stuleci przeobrażała się, jednak zawsze zachwycała, i będzie tak długo, jak długo będzie kościół i jego nabożeństwa.

HYMN MINISTRANCKI ››

DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ MINISTRANTA ››

ZASADY MINISTRANTA I LEKTORA ››

PATRONI MINISTRANTÓW I LEKTORÓW ››

Przez służbę ołtarza oraz formację duchową i intelektualną mamy uczyć się, choćby sprawiało nam to wielką trudność, na co dzień bardziej kochać Boga i ludzi. Jesteśmy bowiem powołani do tego, aby być dobrymi chrześcijanami, a w przyszłości ojcami rodzin. Ci z nas natomiast, którzy odkryją w sobie powołanie do kapłaństwa, powinni, podobnie jak nasz święty patron, wytrwale je w sobie rozwijać tak, aby go nie zmarnować.

KALENDARZ LITURGICZNY: Liturgia dnia - czytanie , psalm responsoryjny ››

Posługi w liturgii ››

Duszpasterstwo Liturgicznej Służby Ołtarza Diecezji Tarnów ››

KNC - Króluj Nam Chryste - wydawnictwo i portal dla ministrantów ››

Mały Gość Niedzielny - MAXIserwis dla MINIstrantów

Określenie

Nazwa Dziewczęca Służba Maryjna zawiera najkrótszą syntezę programu duszpasterskiego realizowanego dla duchowego i moralnego rozwoju dziewcząt.

Pełniejszy sens określenia Dziewczęca Służba Maryjna:

Dziewczęca – świadomie i wbrew modnej dziś i wszechobecnej koedukacji, prowadzimy pracę z dziewczętami mając na uwadze szczególnie te potrzeby, które wynikają z faktu, że są kobietami „in statu ferii” - czyli na tym etapie, kiedy kobiecość w nich dopiero się budzi i rozwija. Chcemy pomóc im zarówno w odkryciu właściwego obrazu ideału dziewczyny i kobiety chrześcijańskiej, jak i w trudnej pracy nad kształtowaniem swej osobowości. Do naszych grup mogą należeć dziewczęta w wieku od 9 do 16 lat.
Służba – określenie to mówi o celu istnienia grupy. Jest nim najogólniej mówiąc służba, czyli działanie dla czyjegoś dobra, poświęcenie sił, praca dla jakiejś ważnej i dobrej sprawy czy idei. Służyć, to znaczy także „być do czyjejś dyspozycji, być komuś w czymś pomocnym” (por. Słownik języka polskiego, t. III, s. 262, Warszawa 1981). Inspirację do kształtowania takiej postawy można czerpać zarówno z życia świeckiego, w którym nawet określone ważne zawody nazywa się służbą (służba zdrowia, służba wojskowa, itp.), jak i przede wszystkim ze źródeł religijnych. Sam Chrystus, Syn Boży, nazywany przez Proroków Starego Testamentu „Sługą Jahwe”, przyszedł, aby służyć i polecił Apostołom, by byli sługami wszystkich. Szczególnie bliskim i zawsze aktualnym ideałem służby jest dla dziewcząt Maryja. Dlatego przyjęta nazwa zawiera przymiotnik „Maryjna”.
Maryjna – Dziewica z Nazaretu powiedziała przy Zwiastowaniu, że jest i pragnie być zawsze służebnicą Pańską. W czasie swego ziemskiego życia służyła Chrystusowi, pomagała Apostołom i pierwszym gminom chrześcijańskim. Teraz służy Kościołowi jako Jego najlepsza Matka”.

IDEE PRZEWODNIE I ZARYS PROGRAMU DSM ››

STOPNIE DSM ››

Dziewczęca Służba Maryjna - symbol graficzny:

Graficzne streszczenie działalności Dziewczęcej Służby Maryjnej zawiera logo, które jest umieszczane na dyplomach i może być noszony przez dziewczęta. Oto jego opis: „Na niebieskim tle, ukazana jest stylizowana biała lilia. Wyrasta ona jakby ze złotego półksiężyca. Środkowa część łodyżki tworzy krzyż. Górna część z kwiatem przechodzi przez złotą koronę. W symbole te wpisane są litery DSM. Symbolika znaczka jest prosta i nie wymaga szerszych wyjaśnień. Kolor biały i lilia to symbole niepokalanego poczęcia, dziewictwa Maryi i nieskalanej czystości Jej duszy. Kolor złoty i korona to znak Jej godności królewskiej. Krzyż powszechnie przyjęty znak Chrystusa, może być bliżej wyjaśniany jako przypomnienie udziału Maryi w ofierze Boskiego Syna, dzięki której stała się naszą Współodkupicielką. Wreszcie kolor niebieski oznaczający niewinność przypomina przywilej Wniebowzięcia Maryi”

Dziewczęca Służba Maryjna Diecezji Tarnów ››

Róże Różańcowe są grupami modlitewnymi

Każda grupa (Róża) składa się z 20 osób, które codziennie odmawiają po jednej dziesiątce Różańca świętego (Ojcze Nasz, 10 x Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...).

Każdej Róży przewodzi zelatorka lub zelator, którzy są odpowiedzialni za zmianę tajemnic, kompletność grupy, a także za systematyczne odmawianie całego Różańca przez Róże.

Różaniec jest odmawiany w intencjach ogólnych, najczęściej miesięcznych, dotyczących całego Kościoła, parafii, misji, diecezji itp. lub w intencjach osobistych, za członków Róży, za osoby, które prosiły o modlitwę lub sprawy, które polecono ich intencji.

Spotkanie Róż Ojców i Matek odbywają się w I niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 7:00, a Róż Rodzinnych w II niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 9:00

O różańcu, rozważania różańcowe ››

Głównym zadaniem Szafarzy jest zanoszenie Komunii Świętej osobom chorym i starszym w każdą niedzielę i święta. Gdy zachodzi potrzeba pomagają kapłanom w udzielaniu Komunii Świętej wiernym podczas Mszy Świętej. Nadzwyczajni Szafarze posługują w naszej parafii od 1991 roku

Zadaniem Parafialnego Oddziału Caritas jest mobilizowanie całej wspólnoty parafialnej do praktykowania miłosierdzia i dążenie do tego, aby parafia stawała się wspólnotą eucharystyczno-charytatywną przez:

Zachęcanie wiernych do pełnienia uczynków miłosierdzia

Kultywowanie parafialnych i rodzinnych zwyczajów charytatywnych, takich jak: Tydzień Miłosierdzia, Dzień Chorego, Św. Mikołaja, Wigilia, Opłatek itp.

Uroczyste obchodzenie świąt związanych treściowo z miłosierdziem chrześcijańskim, a szczególnie Święta Miłosierdzia Bożego.

Stałe rozpoznawanie potrzeb i możliwości pomocy , przeprowadzanie zbiórek i przyjmowanie ofiar na działalność charytatywną

Organizowanie i świadczenie konkretnej pomocy duchowej i materialnej osobom potrzebującym na terenie parafii

Prowadzenie stałej formacji swoich członków oraz współpraca z pozostałymi grupami parafialnymi w dziele charytatywnym

Caritas Polska ››

Caritas - Diecezja Tarnowska ››

Rada Duszpasterska stanowi, zgodnie z kan. 536 CIC, ciało doradcze, które pod kierownictwem Proboszcza Parafii czuwa nad organizacją życia duszpasterskiego. Realizując ten cel opracowuje ona roczne plany duszpasterskie, animuje działalność grup duszpasterstwa specjalistycznego, koordynuje prowadzone formy duszpasterstwa, inspiruje działalność charytatywną, troszczy się o podejmowanie inicjatyw duszpasterskich uwzględniających zachodzące przemiany społeczno-kulturowe.

Częstość zebrań Rady zależy od aktualnych potrzeb duszpasterskich. Kadencja Rady trwa 5 lat. Członkami Rady mogą być jedynie praktykujący katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania i są znani z nienagannych zasad moralnych.

W skład Rady Duszpasterskiej wchodzą trzy grupy członków: wybrani, urzędowi oraz mianowani przez Księdza Proboszcza

Parafialna Rada Duszpasterska w Diecezji Tarnowskiej ››

Accordare (czytaj: akkor'dare - w tłumaczeniu z języka włoskiego: stroić , nastrajać) to mieszany chór czterogłosowy (głosy żeńskie - sopran , alt oraz głosy męskie - tenor i bas) działający przy parafii św. Franciszka z Asyżu w Cieniawie.

Chór powstał w 2006 roku, z inicjatywy Mirosława Ogorzałka - nauczyciela muzyki w Szkole Podstawowej w Cieniawie oraz Józefa Kruczka. Na co dzień bierze czynny udział w życiu Parafii , uczestniczy we wszystkich parafialnych uroczystościach. Inauguracja chóru miała miejsce w Wielki Piątek 2006 roku w kościele parafialnym, gdzie zaprezentował repertuar pieśni wielkopostnych.

Ogromne zaangażowanie i profesjonalizm dyrygenta p. Mirosława Ogorzałka oraz pasja członków zespołu, których połączyło wspólne zamiłowanie do muzyki i śpiewu to niezaprzeczalnie zalety chóru. Przekładają się one na jego doskonałą harmonię, melodykę oraz współbrzmienie. Zdaniem słuchaczy grupa w swoich wykonaniach ujmuje i porusza do głębi serca i umysły, emanuje energią i zachwyca aranżacją.

Do tej pory chór uczestniczył w kilku przeglądach:

- dwukrotnie w Gminnym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w Siołkowej
- dwukrotnie w Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek im. ks. Kazimierza Szwarlika w Będzinie
- w I Przeglądzie Chórów Parafialnych 'Te Deum Laudamus' w Szymbarku

Ponadto ma w swoim dorobku płytę kolęd i pastorałek:

Zawiera ona następujące utwory: Triumfy Króla Niebieskiego, Gdy Śliczna Panna, W mroźną noc grudniową, Przybieżeli do Betlejem, Zjawiło nam się dziś, Dzisiaj w Betlejem, Cicha noc, Szczęśliwa kolebko, Adeste fideles.